Badania penetracyjne PT
Metoda penetracyjna to jedna z najbardziej rozpowszechnionych metod badań nieniszczących. Znana jest od ponad 100 lat. Pozwala wykryć nieciągłości otwarte do powierzchni w materiałach ferromagnetycznych, nieferromagnetycznych, a także w materiałach niemetalicznych (np. ceramicznych). Często wykorzystywana jest do badania elementów niemagnetycznych wykonanych ze stopów aluminium lub austenitycznych.
Badania penetracyjne należą do grupy badań powierzchniowych. Ze względu na to, że powierzchnia obiektów konstrukcyjnych należy do stref szczególnie zagrożonych, badania takie stanowią ważny środek diagnostyczny dla bezpieczeństwa konstrukcji. Wykonuje się je na etapie produkcji bądź też w ramach kontroli podczas eksploatacji. Metoda penetracyjna wykorzystuje zjawisko wnikania cieczy (penetrant o odpowiednich właściwościach) w głąb materiału.
Po odpowiednim czasie usuwa się nadmiar penetrantu z powierzchni badanej i nanosi tzw. wywoływacz, którego zadaniem jest wyciągnięcie penetrantu z nieciągłości. Metoda wymaga bardzo starannego przygotowania powierzchni badanej i jest dość czasochłonna. Do zalet z kolei zalicza się możliwość badania bardzo różnorodnych materiałów. Istnieje również możliwość wykonania badań w technice fluorescencyjnej, co zwiększa czułość badania. Metodę penetracyjną można wykorzystać w pewnych przypadkach także do badań szczelności.
